Ik ben er weer...

BBBBBBBBBBBBBBBRRRRRRRRRRRRRRRRR, koud en grijs........ Maar ook wel weer gewoon!!!!

Zo, na bijna 6 maanden nu weer voet op Nederlandse bodem gezet. Na 12 prachtige dagen met de familie was het gister dan zo ver om Suriname dan ook echt te gaan verlaten.
De afgelopen dagen hebben we ontzettend veel gedaan. En bijna geen dag stil gezeten. Met de familie zijn we naar Brownberg geweest, hebben we het schildpadden eiland Galibi bezocht, het district Commewijne verkent, de historie van de Jodensavanne te horen gekregen en gezien en natuurlijk de stad onveilig gemaakt. Ik zal de dagen allemaa even kort vertellen om een beetje een beeld te geven van mijn laatste dagen in Suriname...

De eerste drie dagen zijn we naar Brownsberg geweest. Dit is een natuurreservaat op ongeveer 4 uur rijden van Paramaribo af. Samen met een gids zijn we over de bauksietweg naar dit mooie stukje natuur gegaan en hebben we ontzettend mooie dingen gezien. In mijn vorige bericht heb ik daar al iets kort over verteld.
Na drie dagen Brownberg was het noodzakelijk om een dagje rust in de tsad te houden. En hebben we ons allemaal prima vermaakt in de winkelstraten of door het lezen van een boek.
Dinsdag zijn we naar de Jodensavanne geweest. Helaas was het deze dag een beetje regenachtig. En hebben we deze trip dan ook als het minst leuk ervaren. De verhalen en de historie bij deze trip waren wel erg indrukwekkend. En zeker wel de moeite waard. Als afsluiting van deze dag zijn we naar Blaka Watra gegaan. Het oude paradijsje van J.A. Pengel (oude president). Dit is een plek waar een kreek loopt met zwart en koud water. Heerlijk om even te ontspannen. Maar in de regen is deze plek niet echt mijn favoriet.
Op woensdag hebben wij onze culturele trip door gezet naar Commewijne. In dit district waren vroeger veel plantages, en heeft er zich veel afgespeelt. Om een beter beeld hier van te krijgen zijn we met een gids door het distict gereden en hebben we uitleg gehad op verschillende plantages. Het is hard om te horen hoe er vroeger met de slaven is omgegaan. Alles wat daar nu nog van te zien is maakt het allemaal zo duidelijk dat je er stil van wordt.
donderdag en vrijdag hebben we een lange trip naar Galabi gehad. Dit is het schildpadden eiland dat bekend staat om zijn reuze schildpadden. Voor ons was de kans aanwezig om geen schildpadden te gaan zien. Het seizoen begint namelijk in februari. En wij waren er precies op 1 februari. Na een bustour van 4 uur en een boottrip van bijna driekwartier (ieder rood door de felel zon) kwamen we aan o Galibi. Wat mij het eerst opviel was het witte strand en het strand gevoel wat overheerste. In alle rust werden we welkom geheten, en zijn we in de vroege avond het bed ingedoken. Midden in de nacht (02.00) werden we gewekt om richting de schildpadden te gaan. Na een boottrip van een half uur kwamen we aan op een stuk eiland wat inmiddels beschermd is. Met heel veel geluk hebben we een parend koppeltje aan de kust gezien. En na 2 kilometer lopen hebben we getuigen mogen zijn van een (grote) schildpad die eieren aan het leggen was. Rustig hebben wij het hele proces gevolgd en waren we om 06.00 weer terug in osn appartement. Nog een paar uurtjes geslapen en in de middag weer richting stad gegaan.
Zaterdag hebben we de laatste inkopen gedaan en hebben Ras en ik onze ronde gemaakt om afscheid te nemen van kennissen en vrienden.'S avonds wezen stappen en zondag de koffers verder ingepakt, huis gesopt en met de taxibus richting Zanderij gegaan. Om 20.00 Surinaamse tijd is het vliegtuig vertrokken, en vanochtend 08.15 nederlandse tijd is het vliegtuig geland. Na vele controles (vielen gelukkig mee) werden we warm onthaalt door Eva (vriendinnetje van Ras en mij) en door mijn twee schatten van nichtjes, Lys en Cel. Wat een verrassing!!!!

De afgelopen dagen waren hectisch en vermoeiend. Wel heb ik het als heel erg leuk ervaren om mijn ouders, Kers en Niells en oom en tante te mogen ontvangen in "mijn" landje. Ik heb gezien dat ze ontzettend hebben genoten van het eten, de cultuur, de natuur en het mooie weer! Voor mij is het een enorm mooie tijd geweest waarin ik ontzettend veel over mezelf te weten ben gekomen, en waarin ik erg gegroied ben. De tijd samen met Ras, is een tijd om nooit te vergeten. En heeft het voor ons duidelijk gemaakt dat een toekomst er voor ons samen zeker in zit!

Ik wil jullie allemaal heel hartelijk danken voor de leuke berichtjes en reacties op mijn site, via de e-mail, kaartjes, belletjes of smsjes! Door jullie belangstelling zijn de afgelopen maanden voorbij gevlogen en was Nederland toch dichtbij! Voor sommige van jullie tot zaterdag, en andere tot ziens.......

BIGI BRASSA

Kim


(Foto's volgen nog)