Er komt eindelijk schot in de zaak.....

Om lange verhalen te verkomen (echt mijn excuses voor de afgelopen keer) heb ik besloten een kleine update te geven van de afgelopen paar dagen.

Maar eerst:
Wat heb ik gehoord? Was het in NL de afgelopen dagen zo rond de 20 graden? Als dat echt zo was, dan ben ik mischien stiekem wel een beetje jaloers. Die hitte hier is af en toe wat TE... (maar goed, er is altijd wat te klagen..)

Afgelopen woensdag was het eindelijk zover. Madeleine en ik hadden mevrouw Jacott (schoolhoofd van de school) opgedragen om een afsprakenlijst te maken wanneer de “probleem”leerlingen naar ons toe moesten komen. Woensdag ochtend was deze lijst nog niet gemaakt, ze was erg druk geweest. Een beetje moedeloos gingen we richting ons lokaal… Om 0930 kwamen er opeens 2 jongeren ons lokaal in lopen en vertelde dat zij door hun klassenvoogd naar ons toe waren gestuurd. Helemaal overrompeld en verrast keken Madeleine en ik elkaar aan en zijn ieder apart gaan zitten met een leerling. Ieder hebben we een intake gehouden en een aantal persoonlijke dingen besproken met de desbetreffende personen. Tevens hebben we vervolg afspraken gemaakt. Op een gegeven moment kwamen er achter elkaar door leerlingen het lokaal binnen. Alle waren ze gestuurd door hun leerkracht. Wat bleek… Mevrouw Jacott had de afspraaklijsten in een hoogtempo ingevuld en zag kennelijk het belang in om eindelijk met de begeleiding te starten.

Op dit moment hebben we 5 leerlingen gehad, en volgen er nog 10 volgende week. Wat ons nu al op valt zijn de uiteenlopende problemen waar wij mee te maken krijgen. Er zijn leerlingen die niet snappen waarom ze een gesprek met ons moeten hebben, en andere hebben problemen thuis, of kunnen niet praten over het overlijden van een familielid terwijl ze daar wel behoefte aan hebben. Afgelopen woensdag was een best heftig dagje, hebben veel gehoord, maar zullen de aankomende tijd vaker nog schokkender onderwerpen mee gaan maken. Het afstudeerproject begint ook al aardig vorm te krijgen. De voorbereidingsfasen hebben we zo goed als afgesloten en kunnen ons nu gaan storten op het schrijven van het ECHT document. We zitten op dit moment op de helft van onze stage en hebben het idee dat het de goede kant op gaat. We hebben nu het idee dat we dan ook echt wat nuttigs kunnen doen op school, en een mooie handleiding voor de Internbegeleider achter kunnen laten.

Robert is nog steeds in Suriname. In een heel ander ritme als Ras en ik hebben hobbelt hij de dag door. Laat uit bed, dingen ondernemen, en lekker in de zon liggen bij Torarica. “S middags nog steeds actief met Rachid tennissen, en in de avond met vrienden nog een drankje doen om vervolgens laat het bed in te duiken. Het is fijn dat hij zijn eigen leventje hier kan leiden en dat Ras en ik gewoon ons eigen ding m.b.t. werkzaamheden kunnen blijven voortzetten. Afgelopen donderdag zijn Madeleine, Robert en ik de stad ingedoken op zoek naar Sinterklaas- en Kerst- cadeautjes. We hebben uren door de stad gelopen en uiteindelijk niet echt wat kunnen vinden. Wel hebben we mooie cadeaus voor Margje gekocht. Zij was afgelopen vrijdag jarig….
Vrijdag zijn wij, Rob, Madeleine en ik, nogmaals de stad in gedoken. Tweede poging om cadeaus te vinden. Maar helaas, nog steeds niet echt wat gevonden. Gelukkig hebben we nog een week de tijd, dan gaat Robert met onze cadeaus richting Holland om zich daar als een ware Sinterklaas naar mijn familie te begeven…. (Wat zal de Sint dit jaar uit het warme Suriname mee brengen naar Weert en Bennekom?)

Vrijdag middag hebben Madeleine en ik stiekem het huis aan de Prinsessenstraat versierd. Margje en Monique waren op dat moment boodschappen doen voor de BBQ van vanavond. Toen zij thuis kwamen was Margje helemaal verrast en voelde zich vanaf dat moment dan ook echt jarig. Ballonnen en slingers hebben het Prinsessenhuisje een beetje opgevrolijkt. Verder hadden we die avond nog een aantal verrassingen in petto voor onze Jarige Job. Om 1900 kwamen Robert en Rachid in een versierde auto (ballonnen en slingers) al toeterend het erf op rijden. Natuurlijk eerst cadeautjes uitgepakt en daarna lekker uitwezen eten met zijn zessen. Als klap op de vuurpijl hebben we Margje mee genomen naar het Casino. Voor mij de allereerste keer dat ik een Casino binnen liep. Het was geen grote Casino, maar voor mij stonden er genoeg apparaten waar ik geen bal van snapte. Heb dan ook niet veel geld uitgeven, maar wel heerlijk genoten van de lekkere (gratis) drankjes en met het kijken naar andere mensen
(o.a. de danseressen). Later op de avond heb ik lang naar het spelletje Black Jack gekeken. Rachid speelde daar aan mee. Ik begin het spelletje te begrijpen. Ras gelukkig ook, want die had 100 SRD (ong 30Euro) winst. Margje heeft een leuke avond gehad. Samen met Madeleine heeft ze lange tijd achter van die soort fruitmachines gezeten. We hebben een erg leuke en dus uiteindelijk een goedkope avond met zijn allen gehad…. Zeker voor herhaling vatbaar! Volgende week vrijdag gaan we weer!!!

Nu is het zaterdag ochtend, Robert ligt nog in bed en Rachid is alweer naar een bespreking van zijn werk. Ik heb net wat dingen gedaan voor school. Maar wilde jullie thuis verblijden met een kort bericht uit Suriname.
Ik hoop dat ik door de reacties op mijn site kan opmaken of een kort bericht dan ook echt meer op prijs wordt gesteld dan zo’n lange als de vorige keer… 

Tot snel allemaal,

Bigi Brassa uit het nog steeds ZONNIGE PARAMARIBO