Eindelijk een kort berichtje,....

Morgu,

Ook ik ga vanaf nu maar vaker kleine stukjes op mijn site zetten. Wellicht dat ik daar een paar mensen heel gelukkig mee maak. Niet meer van die lange stukken tekst, met veel info, maar vaker een klein stukje wat meer leesbaar is voor de mensen in het “OOH ZO haastige Nederland…” Het is echt een verschil met Nederland. In het begin, toen ik nog vakantie had, had ik het nog niet echt door. Maar nu ik aan het werk ben snap ik waarom het tempo hier lager is. Ook snap ik waarom de scholen om 12.30 of 13.00 uit zijn. Ik val zowat van mijn stoel in het klaslokaal wanneer de klok 11.00 slaat. Het is er niet uit te houden. Niet gek dat leerlingen meer moeite hebben met presteren met deze warme maanden.

Maar goed, ik heb nu mijn tweede week stage erop zitten. We hebben veel gesprekken gevoerd met leerkrachten. Erg leuk. Alle zijn ze enthousiast en keken ze uit naar onze komst. Dat betekent voor ons dus dat ze hoge verwachtingen hebben. Madeleine en ik zijn ons aan het verdiepen in de problemen die de jongeren hebben. Vaak ligt de oorzaak binnen het gezin. Ouders zijn in het binnenland, kinderen wonen bij familie of zelfs alleen en hebben de zorg over hun broertjes, zusjes en moeten voor het huishouden zorgen. Niet gek dat school dan meer een bijzaak is, en een plek kan zijn waar je tot rust kan komen.
Verder zijn we bezig met het lezen van literatuur en het opzetten van een oriënterend verslag. Gister heb ik de poging gewaagd de laptop mee naar school te nemen. Maar erg relaxed zat ik niet op mijn stoel. Leerkrachten zeiden ook wees voorzichtig wanneer je straks de school uit loopt. Er zullen er bij zijn die weten dat je een laptop bij je hebt…. Dat doen we dus ook niet meer..

Ik ben begonnen met het houden van een siësta. Wanneer ik ’s middags thuis kom van school ga ik eerst een boekje lezen in de hangmat. Een paar bladzijde later zijn mijn ogen zo moe dat ik vanzelf inslaap val. Ik heb het dinsdag gepresteerd om van 13.30 tot 15.30 te slapen. Opeens was Rachid thuis van zijn werk en was al begonnen aan de afwas. Maar aan slaap geen genoeg, want die zelfde avond sliep ik weer om 20.30 in de avond.

Vandaag kwam ik in de ochtend terug van de Hermitagemall. Was even op internet te gaan, hopend op een berichtje dat Miriam al een klein wezentje op de aarde had gezet. Helaas nog geen mail, maar heb zo’n vaag vermoeden dat het er al is (geen msn en geen mail meer de afgelopen dagen). Maar toen ik thuis kwam lagen er DRIE kaartjes op mij te wachten. Kon niet wachten met ze lezen, dus heb met me fiets in de hand de kaarten open gemaakt en aandachtig gelezen. Dank je wel allemaal!!! Echt onwijs leuk!!!

Rachid is vanochtend weg gegaan naar Coronie. Dus ben vannacht voor het eerst home alone. Best spannend, maar ik red me wel. Vanavond aan de slag me wat dingen voor school. Nu eerst een duik in het zwembad!

Lieve mensen, ga zo door met jullie reacties op mijn site…..

Mi o si yu