Weer bijna de oude...

De weg naar de toilet is gelukkig afgenomen. Alhoewel ik me nog niet helemaal de oude voel onderneem ik weer allerlei "gezellige" dingen.

Zo is afgelopen week het fimfestival begonnen "The Back Lot". Dit is een documentaire festival waar films/ documentaires gedraaid worden uit allerlei verschillende landen. Rachid en ik zijn de tijd dat we hier zijn echte film- fans geworden en keken dan ook al een tijdje uit naar dit festival. Tot nu toe hebben we drie films gezien. En hebben we er nog vele op ons lijstje staan. We hebben nu een film gekeken over de ellende van drugs/ criminaliteit en AIDS in Afrika, een film over de kinderarbeid in China, en een film over lichamelijk gehandicapte rugby spelers die in voorbereiding zijn op de Paramlympics en waarin zij vertellen over hun revalidatie tijd en de emoties die daar bij gepaard gaan. Deze laatste film kwam dus erg dicht in mijn straatje van mijn CIOS opleiding. Erg mooi om te zien, en het heeft mij aan het denken gezet wat ik nu eigenlijk wil. Met kinderen werken op de maniet wat ik nu doe, of toch de uitdaging aan gaan om om op een pedagogische manier met (lichamelijk/ verstandelijk gehandicapten) kinderen te werken met als hulpmiddel de sport te gebruiken. Mmmmm,... een vraag waar ik hopelijk nog tijdens het afronden van mijn studie achter ben gekomen.

Verder heb ik de hele week erg rustig aangedaan. Rachid heeft ontzettend goed voor me gezorgd en me gewoon in bed laten liggen wanneer ik daar behoefte aan had. Ook zijn we op pad gegaan naar de stad, wezen internetten en een aantal keer de poging gedaan om naar Torarica te gaan om te zwemmen. Helaas was de regen telkens de spelbreker...

Donderdag zijn we naar de Jaarbeurs geweest. Dit is een beurs waar verschillende stands staan met allerlei producten die ze aanbieden tegen gereduceerde prijzen. Erg aantrekkelijk dus voor het Surinaamse volk, maar ook voor studenten als wij. Erg gezellig was het, en ze hadden een hoop leuke "hebbe-dingen".

Vrijdag ben ik niet gaan werken. Ik voede me nog te zwak om me in te spannen en naar de problemen van de kinderen te luisteren. Madeleine was niet in de stad, dus zou het betekenen dat ik helemaal alleen was. Met dit in het vooruitzicht ben ik, na dat ik me ziek had gemeld, weer het bed in gedoken om er pas weer VEEL later uit te komen. De rest van de dag een beetje aangerommeld in huis, en in de middag richting stad gegaan! S'avonds zijn Ras en ik naar de film gegaan en daarna samen met Monique naar het Casino gegaan. Mmm, ik begin het te leren. Had een winst van 170 SRD, maar was te hebzuchtig en wilde meer winnen. Uiteindelijk ging ik naar huis met een winst van 25 SRD! Iets is beter dan niets....

Zaterdag wederom uitgeslapen en erg rustig aan gedaan. In de vooravond weer naar één van bovenstaande films gegaan en daarna met Monique en Madeleine gaan eten bij de PIZZA- HUT!!! De PIZZA-HUT zullen velen van jullie denken... Jah jah... Ik heb pizza gegeten, maar dan zonder kaas. Het meisje van de bediening wist niet wat ze hoorde... Een pizza zonder kaas? Dat maakt uw pizza wel erg droog hoor mevrouw... Zei ze... hahaha! Vertelde haar toen dat ik al 23 jaar geen pizza's met kaas at en toen liep ze weg! Maar heb er van genoten, me buik zat goed vol! Daarna weer naar de film gegaan (kosten zijn 7,50 SRD = ongeveer 2 Euro. Monique is meegegaan. Daarna weer een "gok" gewaagd in het Casino, maar deze keer had ik pech... SNIK!

Zondag ochtend vroeg opgestaan om naa Mata te gaan. Dit is een Indiane dorp op ongeveer 1,5 uur rijden vanuit de stad! Met een heel "ouder" gezelschap zijn we daar naartoe gegaan om daar vervolgens de hele dag niks anders te doen dan af en toe even zwemmen, maar vooral veel slapen en kletsen! Viel me dus een beetje tegen. Had verwacht dat we zouden wandelen en wat van de omgeving zouden zien! Helaas, voldeed het niet aan mij verwachting.
In de avond met het thusifront gebeld. En die hebben de Sinterklaas cadeautjes ontvangen! Ze waren er erg blij mee (zie foto's).

Nu maar afwachten of de Sint mij nog optijd kan vinden.....